12 دسامبر 2023- بر اساس تحقیقات جدید، متفورمین اضافه شده به انسولین برای مدیریت دیابت نوع 2 (T2D) در بارداری یا دیابتی که قبل از هفته 23ام بارداری تشخیص داده شد، در مقایسه با دارونما، فراوانی پیامدهای نامطلوب نوزادی را کاهش نداد.
این کارآزمایی تصادفی دوسوکور برای بهینه سازی مدیریت دیابت نوع 2 آشکار در بارداری(MOMPOD) ، اثر متفورمین را در بین زنان باردار 18 تا 45 سال مبتلا به دیابت در 17 مرکز در ایالات متحده، ارزیابی کرد.
در میان نزدیک به 800 بزرگسال ثبت‌نام شده در MOMPOD، این مطالعه هیچ تفاوت قابل‌توجهی در پیامدهای ثانویه از پیش تعیین‌شده، از جمله هیپوگلایسمی مادر و نتایج توده ی چربی نوزادی، یا در تجزیه و تحلیل‌های زیرگروهی از پیش تعیین‌شده، از جمله شاخص توده بدنی مادر (BMI) و زمان تشخیص دیابت پیدا نکرد. با این حال، در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که دارونما دریافت کردند، زنانی که به‌طور تصادفی متفورمین دریافت کردند، احتمال کمتری برای به دنیا آوردن نوزادی بزرگتر برای سن حاملگی داشتند.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر کیم بوگس، از دانشگاه کارولینای شمالی، نوشتند: اثر کاهش شانس یک نوزاد بزرگ برای سن حاملگی که پس از افزودن متفورمین به انسولین مشاهده شد، مستلزم بررسی بیشتر است.
نشان داده شده است که ابتلا به دیابت نوع 2 از قبل از بارداری یا ابتلا به دیابت حاملگی در اوایل بارداری، خطر پیامدهای نامطلوب بارداری، عوارض حین زایمان و هیپوگلایسمی نوزادی را در بدو تولد افزایش می دهد. سازمان های پزشکی حرفه‌ای، از جمله کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG) و انجمن دیابت آمریکا (ADA)، انسولین را به عنوان درمان دارویی خط اول برای مدیریت دیابت نوع 2 که از قبل از بارداری وجود داشته است، توصیه می‌کنند. استفاده از متفورمین، در حالی که در حاملگی‌هایی که با دیابت نوع 2 پیچیده هستند، مورد مطالعه قرار گرفته است، معمولاً به کسانی اختصاص دارد که نمی‌توانند از انسولین استفاده کنند یا استفاده از آن را رد می کنند.
غربالگری واجد شرایط بودن برای شرکت در مطالعه ی MOMPOD بین ژوئن 2017 تا نوامبر 2021 انجام شد و دوره ی پیگیری در ماه مه 2022 تکمیل شد. همه افراد تحت درمان با انسولین قرار گرفتند و به طور تصادفی 1000 میلی گرم متفورمین دو بار در روز یا دارونمای مشابه تا زمان زایمان دریافت کردند.
دکتر باگس و همکارانش این فرضیه را مطرح کردند که افزودن متفورمین به درمان با انسولین در مقایسه با انسولین به تنهایی، شانس پیامدهای اولیه، ترکیبی از عوارض نوزادی، شامل: مرگ پری ناتال یا عوارض شدید نوزادی را بدون افزایش خطر رویدادهای نامطلوب پری ناتال، کاهش می‌دهد.
از بین 2003 شرکت کننده ی واجد شرایط، 831 نفر برای مطالعه ی تصادفی انتخاب شدند که 794 نفر از آنها 1 دوز متفورمین یا بیشتر(تعداد 397 نفر) یا دارونما(تعداد 397 نفر) دریافت کردند و در تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفتند. میانگین سنی جمعیت 32.9 سال، 234 شرکت کننده سیاه پوست و 412 نفر اسپانیایی تبار(52%) بودند.محققین خاطرنشان کردند که این مطالعه به دلیل عدم تشخیص تفاوت قابل توجه در نتیجه ی اولیه، متوقف شد.
پس از تجزیه و تحلیل، بروز عوارض نوزادی بالاتر از حد انتظار بود و تفاوت معنی داری بین گروه متفورمین(71%) و گروه دارونما(74%) وجود نداشت(aORیا نسبت شانس تعدیل شده 0.86). با توجه به اجزای منفرد پیامد اولیه، گروه متفورمین در مقایسه با دارونما شانس کمتری برای نوزادان بزرگ برای سن حاملگی داشتند(نسبت شانس 0.63).
همچنین تجزیه و تحلیل پیامدهای ثانویه از پیش تعیین شده، مشخص کرد که هیپوگلایسمی مادر از نظر بالینی بین گروه ها مشابه است(aOR= 1.02).در مقایسه با گروه دارونما، میانگین وزن نوزاد هنگام تولد و میانگین امتیاز zوزن هنگام تولددر بیماران گروه متفورمین کمتر بود. تجزیه و تحلیل‌های زیرگروهی از پیش تعیین‌شده برای پیامد اولیه، تفاوت معنی‌داری را در پیامدهای نامطلوب مرکب نوزادی در تجزیه و تحلیل‌های زیرگروهی با BMI مادر≥ 30، زمان تشخیص دیابت، یا سن حاملگی در زمان تصادفی سازی نشان نداد.
گروه متفورمین همچنین کنترل قند خون بهتری را نسبت به دارونما نشان داد( هموگلوبین A1c :5.97% در مقابل 6.22%). با این حال، داده های HbA1c تنها برای عده ی محدودی به عنوان بخشی از مراقبت های بالینی جمع آوری شده بود- تقریباً 39٪ از بیماران داده های HbA1c را در MOMPOD داشتند.
یک مقاله همراه از دکتر دنیس اس. فیگ، از گروه پزشکی دانشگاه تورنتو، یافته های مشابه MOMPOD را با یافته های کارآزمایی متفورمین در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 در بارداری(MiTy) مقایسه کرد. هم مطالعه ی MiTy و همMOMPOD ، تفاوت معنی داری را بین گروه ها در پیامد اولیه نشان دادند - با این حال، برخلاف MiTy، مطالعه یMOMPOD کاهش زایمان سزارین، کاهش دوزهای انسولین یا کاهش در اضافه وزن در بارداری را شناسایی نکرد.
دکتر فیگ اظهار داشت: ما آموخته‌ایم که افزودن متفورمین به انسولین در افراد مبتلا به T2D بی‌خطر است و منجر به کنترل بهتر قند خون و کاهش تولد نوزادان بزرگتر برای سن حاملگی می‌شود. با این حال، سایر مزایای ذکر شده از متفورمین در مطالعه ی MiTy در کارآزمایی MOMPOD دیده نشد و این یافته مستحق بررسی دقیق‌تر است.
از آنجایی که MOMPOD به دلیل شکست در یافتن یک تفاوت قابل توجه در نتیجه ی اولیه متوقف شد، دکتر فیگ خاطرنشان کرد که این ممکن است توانایی اطلاع از نتایج ثانویه را در تجزیه و تحلیل محدود کرده باشد. با این حال، دکتر فیگ گفت: کثرت داده ها از نقش متفورمین در افراد مبتلا به دیابت بارداری و دیابت نوع 2در دوران بارداری، به ویژه در کوتاه مدت، پشتیبانی می کند.
دکتر فیگ نوشت: فراتحلیل داده‌های هر یک از شرکت‌کنندگان با استفاده از داده‌های مطالعات MiTy و MOMPOD برنامه‌ریزی شده است، که امیدواریم درک عمیق‌تری از اثرات متفورمین در جمعیت افراد مبتلا به دیابت نوع 2، ارائه دهد.
منبع:
https://www.hcplive.com/view/metformin-limited-impact-neonatal-outcomes-diabetes-pregnancy